Ik heb mezelf deze ochtend ingewijd in het “Black Friday”-fenomeen. Vooraleer mezelf naar het werk te begeven, ben ik anderhalf uurtje langs “The Mall” in Marousi gepasseerd om een aantal spulletjes aan korting te kopen.

Het hele fenomeen van de Zwarte Vrijdag was totnogtoe volledig aan mij voorbijgegaan. Ik weet eigenlijk pas sinds deze maand dat het een gewoonte is die blijkbaar langzaam maar zeker is komen overwaaien vanuit de Verenigde Staten. Tot vorig jaar had ik de term “Black Friday” zelden tot nooit horen vallen in België, Zwitserland of een van m’n andere voormalige thuislanden. Hier in Griekenland werd ik de voorbije week echter overspoeld door Black Friday-reclame, via alle mogelijke kanalen: op TV telde elk reclameblok enkele spots over Black Friday, op de radio klonk na elke twee liedjes reclame van deze of gene winkel met Black Friday-kortingen, en m’n Gmail-inbox zit vol spam van Mediamarkt, Plaisio en andere winkels hier in Athene met Black Friday-aanbiedingen. Het klinkt waarschijnlijk compleet wereldvreemd, maar ik begon er vanuit te gaan dat Black Friday een puur Grieks fenomeen was.

In ieder geval had ik koopjes geroken. Mijn vrouw en ik moesten sowieso een dezer dagen op cadeautjesjacht voor vrienden en familie, dus kwam deze gelegenheid goed uit. Om half 10 trok ik vanochtend naar The Mall, een van de grote shoppingcenters in Marousi op wandelafstand van mijn flat. Om een mij onbekende reden telt Marousi niet minder dan 3 grote shoppingcenters: The Mall, Golden Hall en Avenue. Alledrie liggen ze in de buurt van het Olympisch Stadion. Of dit voor het kleine Marousi een vloek of een zegen is, laat ik in het midden. Het bestaan van deze alomvattende shoppingcenters met vertegenwoordiging van alle grote winkelketens mag dan wel bijzonder handig zijn voor de buurtbewoners, het zou naar verluidt nefast zijn voor alle onafhankelijke winkels en kleinhandelaars in en rond Marousi. Een verhaal van winnaars en verliezers, dus.

Ik verwachtte ook een beetje een overrompeling van koopjesjagers in The Mall, maar dat viel uiteindelijk nog mee. Er was wel zichtbaar meer volk dan op een normale dag, maar van een ware mensenzee was ook weer geen sprake. Zou de crisis er iets mee te maken hebben? Best mogelijk dat de meeste Grieken simpelweg het geld niet hebben om zich “en masse” aan een koopjesjacht te wagen. Een andere aaneembare reden is dat Zwarte Vrijdag in de meeste winkels eigenlijk tot zaterdag loopt, zoals ik uiteindelijk laer op de dag te weten zou komen. Wat betekent dat de mensenzee er pas morgen zit aan te komen.

Het zou ook meteen verklaren waarom Public een van de weinige winkels was waar de gevreesde mensenzee wel realiteit bleek. Public is een Griekse winkelketen die zich toespitst op boeken, multimedia en elektronica. Een beetje de Griekse versie van de Fnac, zeg maar. En als een van de weinige uitzonderingen bood Public enkel Black Friday-kortingen op vrijdag aan. Het was dus nu of nooit. In andere ketens zoals Kotsovolos (vergelijkbaar met Mediamarkt – hoewel Mediamarkt zelf ook bestaat in Griekenland) en Plaisio (eveneens elektronica en multimedia)  lopen de kortingen nog tot morgen, dus geen reden tot stormloop.

Niettemin stond de gretigheid van de verkopers vandaag al op punt. Zodra ik mijn ogen langer dan twee seconden op een bepaald artikel liet rusten, stond er al een winkelbediende naast mij om me een “kali mera” te wensen. Een ogenschijnlijk onschuldige, goedbedoelde ochtendgroet, maar met de impliciete drang om een weerloze klant iets aan de man te kunnen smeren. Of misschien ben ik nu net iets te cynisch.

Ook de bewaking was niet mis. Aan de ingang van The Mall stond een klein legertje veiligheidsagenten, en ook in de winkels zelf was de nodige bewaking voorzien. Bij het verlaten van Public, waar ik – als gevolg van de baby-boom in mijn vriendenkring –  uiteindelijk een aantal speelgoedartikels aan mooie korting op de kop had geslagen, werd ik vriendelijk maar kordaat verzocht door een bewakingsagente om de recu’s van alle gekochte artikelen te tonen. Mogelijk alweer een gevolg van de crisis, die menige Griek mogelijk aanzet tot diefstal? Of misschien ligt het gewoon aan mijn onguur voorkomen, waar de onbetrouwbaarheid vanaf te lezen valt. Stiekem hoop ik toch op het eerste.