Het is amper mei, maar de Griekse virale hit van 2019 is nu al gekend. Het gaat om het nummer “Mama?”, van de Grieks-Albanese rapper Sin Boy. En er is heel wat om te doen.

Eerst de feiten: de video van het trap- en moombahton-geinspireerde nummer haalde ondertussen al meer dan 15 miljoen views op Youtube, en ook hier in onze wijk in noord-Athene is het lied geregeld te horen op straat, waar de Griekse kinderen het onder elkaar afspelen – want hoofdtelefoons zijn onbestaande bij de Griekse jeugd, die verkiest om haar muziek via de luidspreker van de GSM met de hele buurt te delen. De tekst van het nummer is Grieks, alleen – en dit is ook het gespreksthema hier in Griekenland wat het lied betreft: werkelijk niemand begrijpt waar de man over zingt.

De tekst is in een onverstaanbaar Grieks. Niet enkel voor mij en mijn beperkte kennis van de Griekse taal, maar ook voor de Grieken zelf, mijn vrouw inbegrepen. En hoewel de titel anders doet vermoeden, is het nummer geen ode aan ’s mans moeder.  Naar wat ik begrepen heb, is het woord “mama” in dit nummer jargon voor een niet-getunede auto. Het feit dat de rapper in de video vreemde dingen staat te doen met het stuur van een wagen, en dat het woord “aftokinito” (Grieks voor “auto”) geregeld – en als een van de zeldzame verstaanbare woorden – in de tekst te horen is, lijkt dit inderdaad te bevestigen.

Het nummer laat dus niemand koud in Griekenland. Bijna elke Griekse nieuwssite (waaronder Proto Thema, I Efimerida en Athens Voice) heeft er ondertussen wel al een artikel aan besteed. De jeugd speelt het “en masse”, wat ook meteen het ongeziene succes qua Youtube-views verklaart. De serieuzere muziekanalytici drukken dan weer hun algemene afkeer uit, net als de meeste oudere en traditionelere Grieken. Voor hen slaat het nummer – en dan vooral de onverstaanbare tekst – werkelijk nergens op. Een verkrachting van de Griekse muziekcultuur. Beetje hypocriet wel, als je bedenkt dat diezelfde “critici” dan vaak wel weer wild worden van de traditionele Griekse laikamuziek, die nu ook niet meteen overloopt van variatie, creativiteit of lyrische poezie. Er is maar een beperkt aantal manieren waarop je muzikaal kan uitdrukken hoeveel je van iemand houdt, maar dat lijkt de Griekse laikascene nog niet door te hebben.

Hoe dan ook, het nummer gaat dus viraal met de grote V, ondanks – of dankzij – de hevige meningsverschillen. Nu is er elk jaar wel een of ander Grieks lied dat hier viraal gaat. Twee jaar geleden was er het bijzonder aanstekelijke popnumer “Mantissa” van Marina Satti. Vorig jaar was dan weer “Fuego”, het Eurosong-lied van de Griekse “queen of pop” Eleni Foureira te pas en te onpas te horen. Maar geen van beide hits wist zo te polariseren als deze recente ode aan de vierwieler. Een nummer dat mij in al z’n “bizarrerie” steeds meer voor zich weet te winnen. Al durf ik dat hier niet meteen aan Griekse vrienden en collega’s te vertellen. Na voetbal, politiek en religie blijkt nu ook muziek een discussiethema dat ik toch maar liever vermijd hier in Athene.

De succeshits van de afgelopen jaren: